• (+30) 6945 956 916
  • (+30) 6944 945 919
  • info@greenfox.gr

Blog

Ποϊνσέτια: Το Αστέρι Των Χριστουγέννων

Η Ποϊνσέτια (Euphorbia pulcherrima) ή Αλεξανδρινό ή Αστέρι της Βηθλεέμ, είναι ίσως το πιο δημοφιλές φυτό αυτή την εποχή και δίκαια αποκαλείται Λουλούδι των Χριστουγέννων!

Με καταγωγή από την Κεντρική Αμερική και πιο συγκεκριμένα από το μακρινό Μεξικό, ήρθε να στολίσει και να «ζεστάνει» τα σπίτια μας με το κατακόκκινο χρώμα της προσθέτοντας την δική της νότα στην εορταστική ατμόσφαιρα!

Ένας μύθος των Αζτέκων  λέει  πως το κόκκινο χρώμα της προήλθε από το αίμα μιας Θεάς, που η καρδιά της «ράγισε» από αγάπη! Λέγεται επίσης πως ο Μοντεζούμα, ο τελευταίος βασιλιάς των Αζτέκων, απαιτούσε να του φέρνουν στα κρύα υψίπεδα του Μεξικού, ανθισμένες Ποϊνσέτιες από τα τροπικά δάση όπου αναπτύσσονταν κατά την διάρκεια των μικρών σε διάρκεια χειμερινών ημερών...

Η αλήθεια είναι πως οι Αζτέκοι εκτιμούσαν ιδιαίτερα το φυτό, κυρίως  γιατί από τα φύλλα του έφτιαχναν μια κόκκινη βαφή, την οποία χρησιμοποιούσαν για υφάσματα και κοσμήματα.

Μια άλλη τρυφερή ιστορία, σαν παραμύθι, μιλάει για δύο μικρά αδέλφια, που πηγαίνοντας στην εκκλησία την ημέρα των Χριστουγέννων ήταν πολύ λυπημένα, γιατί ενώ ήθελαν να προσφέρουν κάτι ξεχωριστό στο νεογέννητο Χριστό, έτσι φτωχά όπως ήταν, το μόνο που μπόρεσαν να κρατούν ήταν ένα μικρό μπουκέτο αγριόχορτα που μάζεψαν από την άκρη του δρόμου... το τραχύ μάτσο των αγριόχορτων τα έκανε να αισθανθούν ντροπιασμένα για την μηδαμινότητα της προσφοράς τους και με τα μάτια βουρκωμένα μπήκαν στο παρεκκλήσι του χωριού... φαίνεται όμως, πως και η πιο ταπεινή προσφορά όταν έρχεται μέσα από την καρδιά είναι ευπρόσδεκτη γιατί, μόλις ακούμπησαν το φτωχικό μπουκέτο τους στην εικόνα της γέννησης του Χριστού, τα αγριόχορτα μετατράπηκαν σε κατακόκκινα λαμπερά λουλούδια, τα «Λουλούδια της Άγιας Νύχτας», που από τότε ανθίζουν κάθε χρόνο κατά την διάρκεια της Χριστουγεννιάτικης περιόδου.

Σήμερα, η κοινή ονομασία αυτού του λουλουδιού είναι Ποϊνσέτια, όνομα που πήρε από τον πρώτο πρέσβη των ΗΠΑ στο Μεξικό Joel Poinsett, βοτανολόγο και γιατρό, που εντυπωσιασμένος από τα κόκκινα λουλούδια που φύτρωναν στις άκρες του δρόμου, έστειλε το 1828  μοσχεύματα στην πατρίδα του από όπου και ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι και η εξάπλωσή της.

Το κόκκινο και εντυπωσιακό άνθος της στην καρδιά του χειμώνα, την καθιστά έκτοτε φυτό περιζήτητο με μεγάλη καλλωπιστική αξία.

Η Ποϊνσέτια είναι κατάλληλη για εσωτερικούς χώρους, έχει παχύ φύλλωμα και μεγάλα βράκτια άνθη, κυρίως κόκκινα αλλά απαντάται και σε λευκές, ροζ και κίτρινες αποχρώσεις. Στο κέντρο της ροζέτας των βρακτίων υπάρχουν μικροσκοπικά κίτρινα άνθη. Το ύψος της ξεκινά από τα 15 εκατοστά και μπορεί εύκολα να ξεπεράσει το ένα μέτρο κάτω από κατάλληλες συνθήκες.  Φανταστείτε ότι έχουμε συναντήσει Ποϊνσέτιες σε αυλές σπιτιών στη Πελοπόννησο και στη Κρήτη να ξεπερνούν τα 3 μέτρα ύψος!

Κι αυτά τα Χριστούγεννα είναι βέβαιο ότι θα σας προσφέρουν μια Ποϊνσέτια η Αλεξανδρινό όπως συνηθίζουμε να το λέμε...

Σε όλη  την περίοδο της ανθοφορίας του θα πρέπει να τοποθετηθεί σε μια καλοφωτισμένη θέση. Φοβάται  τα ρεύματα του αέρα και τις απότομες αλλαγές θερμοκρασίας. Χρειάζεται τακτικό πότισμα με μικρές ποσότητες νερού. Αν παρατηρήσετε τα φύλλα της Ποϊνσέτιας να κιτρινίζουν, να συστρέφονται και μετά να πέφτουν, θα πρέπει να την μεταφέρετε σε καλύτερη θέση και να αραιώσετε τα ποτίσματα.

Όμως ακόμα κι αν χάσει όλα της τα φύλλα μην την πετάξετε!

Η Ποϊνσέτια είναι φυτό πολυετές που με την κατάλληλη φροντίδα μπορεί να ζήσει και να ανθίζει για πολλά χρόνια. Γι’ αυτό, μετά το τέλος της ανθοφορίας, κλαδέψτε το φυτό σας αφήνοντας 2-3 οφθαλμούς σε κάθε κλαδί. Αυτό θα το βοηθήσει να δυναμώσει. Καλό θα είναι κατά την εργασία κλαδέματος να χρησιμοποιήσετε γάντια, γιατί οι βλαστοί περιέχουν ένα γαλακτώδη χυμό που πιστεύεται ότι είναι δηλητηριώδης. Εγώ νομίζω ότι μόνο φαγούρα προκαλεί… Οι Αζτέκοι πάντως, έφτιαχναν απ’ αυτόν ένα σκεύασμα κατά του πυρετού! Στις αρχές της άνοιξης η Ποϊνσέτια μπορεί να μεταφερθεί σε εξωτερικό χώρο και δεν χρειάζεται πότισμα παραπάνω από μια φορά την εβδομάδα.

Όταν δείτε τους πρώτους οφθαλμούς του φυτού να «φουσκώνουν» σημαίνει πως ήρθε ο καιρός της μεταφύτευσης σε μια πιο ευρύχωρη γλάστρα. Προσέχετε πάντα να μην ενοχλήσετε περισσότερο από όσο πρέπει την ρίζα του και φροντίστε το χώμα του να έχει πολύ καλή αποστράγγιση, συνθήκη απαραίτητη για την υγεία και την μακροζωία του φυτού. Μετά την μεταφύτευση θα απαιτηθούν τακτικότερα ποτίσματα και λιπάνσεις κάθε 20 ημέρες με υγρό λίπασμα πλούσιο σε κάλιο.

Με τις πρώτες ζέστες η Ποϊνσέτια θα γίνει ένας πλούσιος καταπράσινος θάμνος που του αρέσει το φως αλλά όχι η απευθείας έκθεση στις ακτίνες του ήλιου.

Μην παραλείπετε να ελέγχετε συχνά το φυτό σας για ασθένειες και αν χρειαστεί ψεκάστε το με βιολογικό σκεύασμα.

Τώρα πια το Αλεξανδρινό σας είναι ένα φυτό εξωτερικού χώρου που θα σας αποζημιώσει με το πλούσιο φύλλωμα του και θα αποκτήσει και πάλι κόκκινα βράκτια, μόνο που δεν θα είναι τόσο μεγάλα και τόσο κόκκινα... το σημαντικότερο όμως είναι, πως θα το κάνει λίγο εκτός… χρόνου, κατά τον Μάρτιο...

Αν απογοητευτήκατε και θέλετε οπωσδήποτε ένα κόκκινο Χριστουγεννιάτικο αστέρι στην ώρα του, υπάρχει κόλπο!

Θα πρέπει να κρατάτε το «καημένο» το Αλεξανδρινό στο απόλυτο σκοτάδι για 15 ώρες την ημέρα όλο τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο, δύο μήνες πριν τα Χριστούγεννα δηλαδή...

Προτείνω να αφήσετε τη φύση να κάνει την δουλειά της και η Ποϊνσέτια να ανθίσει την άνοιξη με την ησυχία της, έτσι κι αλλιώς δεν είναι τόσο απλό και εύκολο να εφαρμόσετε τις τεχνικές που εφαρμόζουν τα φυτώρια για να φέρουν τα φυτά σε ανθοφορία ακριβώς τα Χριστούγεννα ...

Αφήστε που όλο και κάποιος θα σας προσφέρει ένα καινούργιο κατακόκκινο λουλούδι των Χριστουγέννων και φέτος...

" Καλά Χριστούγεννα! "

Top