Greenfox - Κήποι στο φώς της Μεσογείου

Κήποι στο φώς της Μεσογείου

Νίκη Ν. Κεφαλά
Γεωπόνος
niki.kefala@greenfox.gr

Ως μεσογειακοί κήποι ορίζονται μικρότερα «κομμάτια» του μεσογειακού τοπίου που εναρμονίζονται με το περιβάλλον, ακολουθούν τις γραμμές, τα χρώματα και τις υφές του.

Διακρίνονται σε δύο βασικές κατηγορίες: στους κήπους που αναπτύσσονται στη ΝΔ. Eυρώπη (Γρανάδα, Σεβίλλη), με στοιχεία από τους ισλαμικούς κήπους και κεντρικό θέμα το υδάτινο-ζωοποιό στοιχείο, και στους κήπους με έντονα φορμαλιστικά στοιχεία που αναπτύχθηκαν στη Ν. Eυρώπη (Γαλλία, Iταλία) την εποχή της Aναγέννησης με έντονο το αυτοκρατορικό μεγαλείο της εποχής. Σήμερα, οι περισσότεροι μεσογειακοί κήποι δανείζονται στοιχεία κι από τις δύο περιόδους αλλά κινούνται προς μια πιο ελεύθερη και φυσική διαμόρφωση, χαρακτηριζόμενοι από την καλλιέργεια ξηροφυτικών ειδών με μικρές απαιτήσεις σε νερό και μειωμένη συντήρηση.

Η εσωτερική αυλή που λειτουργεί και ως ημιυπαίθριος προσφέροντας ηρεμία και σκιά, είναι ένα από τα κύρια στοιχεία του μεσογειακού κήπου, όπως και τα λιθόστρωτα δάπεδα, τα μικρά δρομάκια στρωμένα με χρωματιστό χαλίκι ή με στρώσεις πατημένου χώματος καθώς και οι αναβαθμίδες (πεζούλες) που δημιουργούν καλλιεργήσιμη γη, για ελιές, οπωροφόρα, αμπέλια ή λαχανικά. Tα αειθαλή φυτά, όπως το κυπαρίσσι, η ελιά, η κουμαριά, η μυρτιά, η δάφνη, τα σχίνα, το δεντρολίβανο, η λεβάντα, η ρίγανη και το φασκόμηλο, κατέχουν ιδιαίτερη θέση σ’αυτόν, φυτεμένα μεμονωμένα ή σε συστάδες.

Oι δυνατότητες σχεδιασμού ενός τέτοιου κήπου είναι απεριόριστες και με γνώμονα :

τα ήδη υπάρχοντα φυτά στο χώρο τα οποία, με σεβασμό στην ηλικία τους, θα πρέπει να συντηρηθούν και να αναδειχθούν (π.χ. μια αιωνόβια ελιά ή ένα πεύκο)
τις κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής (ηλιοφάνεια, άνεμος) αλλά και τις ιδιαίτερες συνθήκες του χώρου (ποιότητα εδάφους, κλίση κ.λπ.)
την δυνατότητα άρδευσης και
τον διαθέσιμο ελεύθερο χρόνο ενασχόλησης

θα προχωρήσετε στον σχεδιασμό ενός κήπου με έμφαση στα εύκολα και ανθεκτικά φυτά, στις ελαφριές κατασκευές (διάδρομοι, κιόσκια, ξερολιθιές και πεζούλες), φτιαγμένες από φυσικά υλικά (ξύλο, πέτρα, βότσαλο, χαλικάκι), και στον διακριτικό φωτισμό.

Προτιμήστε την ομαδοποίηση των χρωμάτων ή των ειδών για ομοιόμορφο και καλαίσθητο αποτέλεσμα. Την εδαφοκάλυψη, όπου είναι απαραίτητη, θα την πετύχετε με έρποντα φυτά (δενδρολίβανο, λαντάνα). Για να συνδυάσετε το «τερπνό μετά του ωφελίμου», φυτέψτε καρποφόρα δέντρα αλλά και αρωματικά φυτά. Κρατήστε μια θέση για το μποστάνι με τα οπωροκηπευτικά.

Ακολουθώντας αυτά τα απλά βήματα μπορείτε να δημιουργήσετε τον δικό σας παράδεισο όπου η συνεχής εναλλαγή φωτός και σκιάς, το κελάρυσμα του νερού, οι φτερωτοί επισκέπτες, τα χρώματα και η απαράμιλλη μυρωδιά των αρωματικών θα κρατούν τις πέντε αισθήσεις σας σε εγρήγορση χωρίς εντάσεις, αποκαλύπτοντας μυστικά από έναν άλλο κόσμο...